De afgelopen weken waren weer behoorlijk druk voor een van nature zo rustige peuter als ondergetekende. Buni Ioana uit Roemenie is weer bij ons en aangezien ik heb haar heel erg gemist heb moest er flink geknuffeld worden om de door haar lange afwezigheid ontstane schade weer in te halen. Ze had speciaal voor mij een hele mooie pop meegenomen die echt kan lachen als je haar kietelt. Nu kan ik natuurlijk ook wel lachen als je mij kietelt, deze reactie op een al dan niet verwachte kietelactie is mij niet geheel onbekend maar een pop had ik dat nog niet eerder zien doen.
Deze week is mijn mama geslaagd voor haar opleiding bij het CTT in Amsterdam en daar hoort een feestelijke diploma uitreiking bij. Een uitreiking met hapjes en drankjes, een uitreiking met toespraken en presentaties en vanzelfsprekend een uitreiking met jongeren. Drie waren er, een baby-tje, Silke en ikzelf. De baby kwam pas wat later en heeft zich keurig gedragen. Silke en ik waren echter niet altijd even onder de indruk van de voordrachten en presentaties. Wij wilden ook nog wat meer van het pand zien en dat hebben we dan ook gedaan. Ondanks pogingen tot begeleiding van Astrid, Monica en Coen hebben wij met wisselend succes de voorstelling beïnvloed met zang, dans en via de interruptiemicrofoon. Dit alles vanzelfsprekend wel tot meerdere eer en glorie van de feestelijke stemming.
Nu mama weer niets te doen heeft, mijn mama is net als ik heel erg rustig van zichzelf en weet dat net als mij prima te verbergen, heeft ze weer alle tijd om met mij te spelen. Tenminste, er was nog iets met de knie van mama, laatst is ze van de fiets gevallen en heeft daarbij haar knie lelijk bezeerd. Sinds die tijd holt mama niet meer zo hard in de rondte, sterker nog ze heeft een vreemd ding om haar been en is niet vooruit te branden. Ik denk dat ik iemand anders moet zoeken om Tom en Jerry mee te spelen.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten