zondag 15 augustus 2010

Drie jaar


Hoera, ik ben jarig geweest en heb de respectabele leeftijd van drie jaar bereikt. Het was wel een vermoeiende week hoor met al die festiviteiten. Het begon allemaal al op de donderdag voor mijn verjaardag, ik zou een nieuwe kamer krijgen omdat ik wat te groot werd voor mijn oude bedje en omdat ik al een hele dame ben. Een prinsessekamer zou het worden en daarvoor moest er in de diverse daartoe uitverkoren winkels inkopen gedaan worden.
De grootste inkopen gingen we bij Ikea doen en ik moet eerlijk zeggen dat het mij daar best wel meeviel, mede met dank aan een liefhebbende mama en een onvermoeibare Coen. In de gangpaden is het goed verstoppertje spelen en daarbuiten is de Ikea dermate ruim opgezet dat een goede achtervolging eveneens tot de mogelijkheden behoort. We zijn goed geslaagd bij de Ikea en op zondag kwam Coen alles in elkaar zetten terwijl mama en ik naar de verjaardag van mijn vriendje Casper gingen. Casper heeft overigens geen prinsessekamer gekregen maar is wel drie jaar geworden. Nadat we weer thuis waren aangeland gingen mama en ik natuurlijk meteen naar boven. Wat was mijn kamer mooi geworden, een heus prinsessebed met bijbehorende versierselen en kussentjes. Hierbij moet worden opgemerkt dat Coen, anders dan bij de Ikea, in deze niet onvermoeibaar is gebleken.
Afgelopen dinsdag was ik echt jarig en ben ik uitgebreid verknuft, ook waren er weer cadeautjes en bezoekers die mij kwamen bewonderen. Drie jaar ben ik geworden en al een hele meid. Met deze drie jaren neemt mijn verantwoordelijkheid natuurlijk wel toe en dat valt niet altijd even mee hoor....Ik moet goed opletten wanneer ik moet plassen want overdag hoef ik geen luier meer aan. Mama help ik met de schoonmaak, Monica met de opmaak en Coen met de prietpraat, oja en met koken en dingen repareren. Op mijn lievelingsknuffel Purcellu moet ik ook beter passen omdat ik wel ouder wordt maar Purcellu niet en als driejarige wordt ik geacht om zelf in en uit de auto te klimmen.


Zaterdag was het grote feest met een heuse prinsesse taart en oma's limonade. Wat waren er een hoop mensen naar mijn verjaring gekomen, door alle emoties was ik in het begin van de middag wel wat verlegen, al die cadeaus en aandacht. Later die middag kwam ik pas weer een beetje bij de mensen en kon ik met volle teugen van mijn verjaardag genieten, dank jullie wel allemaal!

maandag 2 augustus 2010

Vakantie

Vandaag is er een einde gekomen aan de vakantie van mama en mijzelf. We zijn naar Roemenie geweest om oma te bezoeken en om uit te rusten natuurlijk. Nou dat uitrusten is mij wel gelukt, ik ben van nature een uitgerust persoon en als er iets mis is met mijn rust dan wordt ik gewoon wat humeurig. Goede kans dat mama daar ook humeurig van wordt en vervolgens zorgt dat ik ga uitrusten. Voor onze vakantie had mama grote plannen om zelf ook uit te rusten, aan haar studie te werken en natuurlijk samen met mij en haar oude vriendinnen een hoop pret te maken. Helaas, zo mocht het niet zijn. Mijn oma was al een tijdje aan het kwakkelen, niet dat ze een soort eend is natuurlijk maar met haar gezondheid. Je raad het zeker al, mama moest voor oma zorgen en van alle mooie vakantieplannen kwam bijna niets terecht.
Gelukkig hebben we samen wel pret gemaakt, vooral in de speeltuin op de trampoline. Wat een mooie uitvinding is dat, een stuk zeil met een stapel veren op de juiste manier samengevoegd en springen maar! We zijn ook op bezoek bij Bunu Hue geweest en daar heb ik weer de nodige tijd met de koe, de kippen en andere beesten op de boerderij doorgebracht. 
Uitgebreid ben ik bewonderd door familie, vrienden en willekeurige voorbijgangers. Tientallen mensen hebben goedkeurend in mij geknepen en ondanks het feit dat ik wel wat gewend ben moest ik regelmatig blozen van zoveel complimentjes. Mama en oma waren apentrots op mij! 
Maar goed, de vakantie is voorbij en het leven van alledag moet weer worden opgepakt. Mama moet weer aan het werk en ik moet naar school om te leren tekenen. Op schiphol was er nog wel een verassing. Vicky, Monica en Coen stonden ons op te wachten met ballonnen, bloemen en een superverknuffing zodat we toch wel blij waren om weer thuis te zijn.