Druk, druk, druk

Wat is het leven toch druk, zelfs een peuter heeft daar behoorlijk last van. Ik maak van alles mee maar heb nauwelijks tijd om te bloggen. Nou moet ik wel een beetje eerlijk zijn, niet alle drukte is heel erg noodzakelijk. Je hebt bijvoorbeeld de tijdverspillende activiteit TV genaamd, uren kan ik daarmee doorbrengen en mezelf kompleet verliezen in allerlei speciaal voor mijn doelgroep geschreven serie's. Mijn omgeving wordt uit het bewustzijn verdreven en mijn blikveld krijgt  een kijkhoek die juist voldoende is om de televiesie te zien. Verstoord reageer ik op elke ongewenste verstoring van mijn kijkgenot en als je dan de uitdrukking op mijn gezicht in duidelijke taal vertaalt........

Nee dan is de activiteit zwemmen veel leuker voor mijn omgeving. Elli en Sorin namen mij voorheen mee naar het zwembad waar ik van juffrouw Elly les krijg. Deze belangrijke taak is inmiddels door Coen overgenomen en met enige regelmaat gaan we bij zwembad de Does badderen. In het begin was ik best wel een beetje bang voor al dat water maar na maanden druk spartelen wordt het zwemmen steeds leuker. Soms durf ik al met mijn hoofd onder water en ik kan ook al bijna op mijn rug drijven....goed hé. Na de zwemles gaan we naar het grote bad om daar nog uitgebreid na te badderen en te spelen. Ik durf ook al van de glijbaan en na het zwemmen en nadat ik de haren van Coen heb gekamt (dat kan hij nog niet zo goed) gaan we in de kantine wat eten en drinken. 

Geleerd

De afgelopen weken waren weer behoorlijk druk voor een van nature zo rustige peuter als ondergetekende.  Buni Ioana uit Roemenie is weer bij ons en aangezien ik heb haar heel erg gemist heb moest er flink geknuffeld worden om de door haar lange afwezigheid ontstane schade weer in te halen. Ze had speciaal voor mij een hele mooie pop meegenomen die echt kan lachen als je haar kietelt. Nu kan ik natuurlijk ook wel lachen als je mij kietelt, deze reactie op een al dan niet verwachte kietelactie is mij niet geheel onbekend maar een pop had ik dat nog niet eerder zien doen. 

Deze week is mijn mama geslaagd voor haar opleiding bij het CTT in Amsterdam en daar hoort een feestelijke diploma uitreiking bij. Een uitreiking met hapjes en drankjes, een uitreiking met toespraken en presentaties en vanzelfsprekend een uitreiking met jongeren. Drie waren er, een baby-tje, Silke en ikzelf. De baby kwam pas wat later en heeft zich keurig gedragen. Silke en ik waren echter niet altijd even onder de indruk van de voordrachten en presentaties. Wij wilden ook nog wat meer van het pand zien en dat hebben we dan ook gedaan. Ondanks pogingen tot begeleiding van Astrid, Monica en Coen hebben wij met wisselend succes de voorstelling beïnvloed met zang, dans en via de interruptiemicrofoon. Dit alles vanzelfsprekend wel tot meerdere eer en glorie van de feestelijke stemming. 

Nu mama weer niets te doen heeft, mijn mama is net als ik heel erg rustig van zichzelf en weet dat net als mij prima te verbergen, heeft ze weer alle tijd om met mij te spelen. Tenminste, er was nog iets met de knie van mama, laatst is ze van de fiets gevallen en heeft daarbij haar knie lelijk bezeerd. Sinds die tijd holt mama niet meer zo hard in de rondte, sterker nog ze heeft een vreemd ding om haar been en is niet vooruit te branden. Ik denk dat ik iemand anders moet zoeken om Tom en Jerry mee te spelen.......

Slapen

Hoe het komt weet ik niet maar ik ben een slechte slaper, het zal iets genetisch zijn want mama heeft daar ook last van. Nu is het natuurlijk wel zo dat zelfs een peuter met een slaapstoornis op enig moment de bedstee moet opzoeken om zich braaf ten ruste te leggen. In mijn geval is het opzoeken van mijn prinsessebed niet zo'n groot probleem evenmin als de voorbereidende oefeningen zoals het tandenpoetsen en het reinigen van de kladden en de lurven. Heel af en toe is er zelfs een paard om mij naar bed te transporteren (eigenlijk is dat Coen die een tijdelijke identiteitscrisis heeft) maar door de bank genomen moet mama mij naar de bewusteloosheid begeleiden. Dit doet zij met verve en behulp van verhaaltjes en geruststellende geluidjes, helaas maar al te vaak zonder direct meetbaar resultaat. Laatst logeerde ik bij Coen en ook daar had ik last van mijn slapeloosheid, Coen had echter een wat andere aanpak.......

Na het voorlezen uit de gebroeders Grim (Klein Duimpje)

Coen: Was dat een mooi verhaaltje?

Catinca: Ja hoor.

Coen: Mooi, dan is het slaapjestijd....welterusten

Catinca: Weltrusten

................

Catinca: Coen, ik ben niet moe

Coen: Dat komt omdat de mond open staat, en de ogen ook trouwens. Die moeten allebei dicht zijn voor de slaap

...............

Catinca: Maar ik ben nog steeds niet moe

Coen: Misschien moet je tot honderd tellen

Coen: een, twee, drie, vier, vijf.......

Catinca: Waarom was klein duimpje de weg kwijt

Coen: twaalf, dertien, veertien, vijftien.......

Catinca: Ik mis mama een beetje

Coen: eenentwintig, tweeentwintig, drieentwintig.......

Catinca: Gaan we morgen zwemmen?

Coen: drieenveertig, vierenveertig, vijfenveertig........

Catinca: Hallo Purcello (knuffel), zullen we een spelletje doen

Coen: zevenenzestig.........achtenzestig.......negenenzestig.....

Catinca: Coen ben je nog wakker?

Coen: vierenzeventig...................vijfenzeventig............(en stilte)

................

Catinca slaakt een diepe verontwaardige zucht, draait zich op haar zij en gaat slapen

Sinterklaas

Het zijn spannende tijden voor een normaliter zelfverzekerde peuter, er is namelijk een Spanjaard op bezoek in Nederland en die houdt alle kinderen in de gaten. Deze Sint Nicolaas houdt in een gedegen administratie de ondeugden van minderjarigen bij om ze daar op zijn verjaardag mee te confronteren. Omdat dit nogal wat werk met zich meebrengt heeft hij daarvoor een groot aantal hulpjes geronseld die vreemd genoeg allemaal de naam Piet dragen. Het is voor een driejarige erg verwarrend en met vlagen angstaanjagend. 

Zo was daar de feestelijke intocht van Sinterklaas in Zoeterwoude. Heel erg spannend maar ik heb er niet zoveel van gezien omdat ik de meeste tijd met mijn neus in mamma's jas gedrukt zat. 

Na de intocht was er een samenzijn in de Eendekooi alwaar de goede Sint een voorproefje van zijn goedhartigheid zou geven. Helaas werd nog voordat de Sint zich in zijn zetel had genesteld de zak met pepernoten door een onverlaat gestolen tijdens een stroomuitval. Die gebeurtenis was de druppel die mijn emotionele emmer deed overlopen. Nee, dan was de intocht op televisie en het traditionele schoenenzetten een stuk beter voor mijn gemoedsrust. 

Gisteren is de Sint bij mij langs geweest, met de nadruk op langs want hij heeft het natuurlijk veel te druk om overal uitgebreid binnen te komen. Bij mij heeft hij de wortel voor het paard en de tekening die ik heb gemaakt meegenomen en een hele grote zak met pakjes achtergelaten. Die grote zak cadeautjes maakten weer heel veel goed kan ik zeggen. Boekjes, chocolade letters, knutsel dingen en zelfs een heuse keuken heeft Sinterklaas voor mij meegebracht. En of dat nog niet genoeg was zijn we vandaag bij Astrid en Silke geweest en raad eens, weer kwam Sinterklaas langs met alweer een zak cadeautjes. Tot volgend jaar hoor lieve Sint, ik zal heel erg braaf zijn dit jaar!

Circus

Ik ben naar een heel bijzonder circus geweest, het heet 'het circus van de zon' en de voorstelling ging over indianen die Totum heten of zoiets. We waren met Monica, Viky en Coen naar Amsterdam gereden waar de circustent stond en we hebben geheel in stijl een paar grote dozen popcorn opgegeten want dat hoort zo in het circus heb ik begrepen. Het was reuze spannend en heel erg mooi. Ik heb mijn ogen uitgekeken, allerlei mensen in hele mooie kostuums die gymnastiek deden en circus maakten. Er waren Chinese mevrouwen op fietsen met maar één wiel, een Italiaanse meneer die wel een clown leek, echte indianen die heel handig met hoepels waren en nog veel meer. Hieronder een foto van de chinese juffrouwen die niet alleen op één wiel fietsen maar daarbij ook nog potten op hun hoofd jongleren, ja dat klinkt ingewikkeld en dat was het ook.

Bezoek

Mama en ik hebben al een tijdje  bezoek uit Roemenie. Elly en Sorin zijn bij ons komen logeren, de zolder is helemaal opgeruimd en uitgerust met extra attributen zodat onze gasten zich een beetje comfortabel en thuis voelen. Ze blijven tot begin volgend jaar bij ons en omdat Elly en Sorin op mij passen heeft mama tijd  om te studeren . 

Nou, ik kan jullie wel vertellen dat het op mij passen wel meevalt, ik ben al behoorlijk groot en kan best wel op mijzelf passen. Nu moet ik daar wel bij zeggen dat ik het heel prettig vind als men mij  vermaakt met sport en spel. Je zou zelfs kunnen zeggen dat ik bepaald chagrijnig wordt als men mij niet vermaakt, ik ben tenslotte een klein prinsesje en wens ook als zodanig behandeld te worden.

Het is wel een beetje wennen tussen mijn entertainers en mijzelf. Elly en Sorin zijn al wat ouder en ik ben nogal jong zodat we elkaar niet altijd even goed begrijpen. Wat de leukste spelletjes zijn, het lekkerste eten, de mooiste televisieprogramma's en ga zo maar door. Hoe met een pittige jongedame moet worden omgegaan en waar de grenzen liggen. 

Vooral dat laatste was in het begin nog wel wat lastig omdat ik van natuur nogal grenzeloos schijn te zijn en mijn zin wel eens op oneigenlijke wijze probeer af te dwingen. Wilde huilbuien in combinatie met woedeaanvallen worden door mij ingezet als pressiemiddel om mijn zin te krijgen. Het zal wel weer met mijn hormonen of groeisprongen te maken hebben.

Maar zoals zo vaak van toepassing is geef het wat tijd en het komt allemaal goed, we verzinnen nu zelfs hele nieuwe spelletjes en ik probeer mijn temperament (dat is een ander woord voor huilbuien met woedeaanvallen) in bedwang te houden. 

Geertje

Een van mijn favoriete bezigheden is een bezoek aan kinderboerderij 'het Geertje' in Zoetermeer. Er zijn daar allerlei verschillende dieren zoals geiten, varkens, paarden, koeien en natuurlijk kippen. Bovendien is er een speeltuintje met schommels, draaidingen, zitdingen en een wipwap. Het boerderijrestaurant biedt gelegenheid tot het versterken van de inwendige Catinca en eventuele hongerige begeleiders. Bij het Geertje mag je ook een rondje rijden op een echt paard en achter de boerderij kan je met een roeiboot of kano de plas op maar daar ben ik nog te klein voor. 

De allerleukste beesten op de boerderij zijn de kleine geitjes en die zijn er volop bij het Geertje. Ze zijn wel een beetje ongemanierd, als je ze voert met geitenbrokjes of geitenmelk duwen ze elkaar weg om maar zoveel mogelijk naar binnen te werken. Ik denk dat de geitjes heel snel groot willen worden, voor mijzelf hoeft dat niet zo. Eten doe ik met mate en dan nog alleen de lekkere hapjes. Groot worden komt vanzelf wel, daar moet je geen haast mee maken.